کابوس های بیروت

آن روز صبح وقتی از ماشین پیاده شدم و تا اطلاع ثانوی صحیح و سالم وارد خانه شدم. نمی دانستم این آخرین باری است که تا چندین روز دیگر می توانم خانه را ترک کنم... و همان لحظه که در را پشت سرم می بندم، دارم آن را به روی زندگی و امید می بندم... و زندانی کابوسی طولانی می شوم - سخت طولانی.
با برادرم به خانه برگشته ام تا با هم نقش زندانیان را بازی کنیم...
اگر می دانستیم در راه برگشت چیزی برای خوردن می گرفتیم...
اگر می دانستیم شاید برنمی گشتیم ... و اگر... و اگر.... و اگر را در خاک پشیمانی کاشتیم و ای کاش درو کردیم!
کجا زندگی می کنم؟ این سوال یادآور واقعیتی وحشتناک بود. وسط میدان جنگ زندگی می کنم بی هیچ سلاحی و بی آن که کاری از دستم برآید، جز همین کشیدن قلم بر کاغذ و به جا گذاشتن سطرهایی لرزان مانند رد خونبن مجروحی که در پنبه زار سپید سینه خیز می رود... -ازمتن کتاب-

ابوس های بیروت در اوج جنگ داخلی لبنان قرار دارد. راوی به مدت دو هفته در نبردهای خیابانی و تیراندازی به دام افتاده است.

کابوس های بیروت برای اولین بار درسال ۱۹۷۶ به چاپ رسید و بعد از آن به چند زبان ترجمه گردید. غاده السمان در رمان کابوس های بیروت با توجه به تکنیک هایی که در نویسندگی دارد حوادث و اتفاقات را به گونه ای خواندنی و هیجانی برجسته تر نموده است. همان طور که از نام کتاب نیز مشخص است در داستان، کابوس های فراوانی وجود دارد که خواننده با ترس و هیجان بیشتری به خواندن ادامه می دهد. او نیز هم چون سایر نویسندگان دنیای عرب بعد از حمله ی اسرائیل به عرب ها، آثارش با تغییراتی همراه شد و در آن ها بیشتر به جنگ و مشکلات پیرامونش پرداخت. رمان «کابوس های بیروت» در حین جنگ داخلی کشور لبنان چاپ شد این جنگ به مدت پانزده سال طول کشید و نویسنده به خوبی زشتی های شهر بیروت و برادرکشی ها را در زمان جنگ داخلی برای مخاطبان روایت می کند.

در پایان رمان شخصیت اصلی زنده مانده اما همه چیز را از دست داده است ، از جمله کتابخانه ای که برای او خیلی عزیز بوده است. با این حال او این نقطه صفر را به عنوان نقطه شروع تبدیل می کند . نقطه صفر برخلاف رمان های دیگر ، ناامیدی عمیق را نشان نمی دهد. در عوض ، این نقطه "جایی است که یک بار دیگر افق بی حد و مرز پیدا بود."