راهنمای انتقادی پدیدارشناسی روح هگل

پدیدارشناسی روح را بسیاری پیچیده‌ترین متن نوشته‌شده به قلم یک انسان می‌دانند. کتابی که کاخ باشکوه یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین دستگاه‌های فلسفی تاریخ است و شهرت و محبوبیتش همگام کتب مقدس. با این همه، این کتاب سترگ با وجود همه‌ی جنجال‌ها، ترجمه‌ها و چاپ‌های متعدد در زبان‌ها و فرهنگ‌های مختلف، هم‌چنان از حیث کلیت ایده‌ی فلسفی‌اش، بسیار دیریاب و دیرفهم است و تفسیرهای خیلی کم و نه‌چندان قابل اعتنایی پیرامون آن نوشته شده‌است. از همین روست که پژوهشگران، مفسران و شارحان مختلف در این سال‌ها تلاش بسیاری کرده‌اند برای تاباندن نوری تازه و دمیدن نفسی نو به عرصه‌ی شناخت این اثر بزرگ تاریخ فلسفه. کتاب «راهنمای انتقادی پدیدارشناسی روح هگل» را از جهات مختلف می‌توان مهم‌ترین کتابی دانست که پیرامون پدیدارشناسی روح نوشته شده‌است. کتابی که مجموعه‌ای به‌هم‌پیوسته از آرای تفسیری پژوهشگرانی‌ست که به جای حجم زیاد متون تحلیلی که پیش از این در باب این کتاب منتشر شده، به امکاناتروش‌شناختی، معرفت‌شناختی و منطقی این اثر پرداخته‌اند. کتاب «راهنمای انتقادی پدیدارشناسی روح هگل» نوشته‌ی «اکسل هونت»، «رابرت پیپین»، «تری پینکارد» و تنی چند از محققانی‌ست که با وسعت نظری منحصربه‌فرد به بسیاری از جنبه‌های اثر بزرگ هگل پرداخته‌اند که همواره نادیده انگاشته شده بود.