ما یک نفر

گریس و تی پی دوقلوهای معمولی‌ای نیستند؛ آن‌ها  از ناحیه باسن به هم چسبیده‌اند. و حالا در آستانه‌ی شانزده ده سالگی، بخاطر مشکلات اقتصادی خانواده، مجبور می‌شوند همراه با دیگر بچه‌ها به مدرسه‌ی عمومی بروند. پا گذاشتن به اجتماع و همراهی با بچه‌های معمولی کار ساده‌ای نیست. بعضی، آن‌ها را هیولا صدا می‌زنند و بعضی دیگر عجیب الخلقه. آن‌هایی هم که مودب‌ترند از ترکیب«بهم چسبیده» استفاده می‌کنند. گریس و تی پی دوستان تازه‌ای پیدا می کنند. اما با اخراج شدن مامان از سرکارش، وضع بدتر می‌شود. دیگر حقوق ماهیانه مادربزرگ هم کفاف قرض‌های خانه را نمی‌دهد. گریس و تی پی باید تصمیمات جدیدی بگیرند، اما به چه قیمتی؟؟؟!!