- توضیحات
- مشخصات کالا
- نظرات کاربران
« کتاب روزهای مرده » رمانی فانتزی است. داستانی انباشته از سحر و جادو، دسیسه و افسون در دنیایی اسرارآمیز.
شخصیت اصلی داستان پسر پانزده‌ساله‌ای است بدون نام و بدون گذشته که در طول داستان پسر نامیده می‌شود. عنوانی که به خوبی، گمنامی و بی‌هویتی پسر را نمایان می‌کند. ولرینِ شعبده‌باز، دختری یتیم به نام ویلو و کپلرِ دانشمند از دیگر شخصیت‌های رمان هستند.
داستان از یک شب سرد زمستانی آغاز می‌شود. والرین که شعبده‌باز معروفی است در این روزهای باقیمانده‌ی سال باید بهای عهدی که سال‌ها پیش با شیطان بسته است را با مرگ خویش بپردازد. او در پی نجات خود است اما قدرت افسونگری و جادوگریش توانایی محافظت از او در مقابل نیروی شیطانی را ندارد. والرین می‌خواهد با قربانی کردن پسر ـ که دستیار اوست ـ جان خود را نجات دهد. پسر بی‌خبر از همه چیز و همچون همیشه، گوش به فرمان والرین است و دستوراتش را اجرا می‌کند. والرین و پسر برای پیدا کردن کتابی که راز زنده ماندن والرین در آن نوشته شده است راهی روستا می‌شوند و ویلو که دختری زرنگ و باهوش است، در نیمه‌شب و هنگام کندن قبر در گورستان نیز با آنهاست. آنها در تاریکی شب به یک شهر زیرزمینی برمی‌خورند و به سفری قدم می‌گذارند که راه فراری برای آنها نیست …
شخصیت‌های داستان در روزهای پایانی سال همچون سایه‌هایی سرگردان در گوشه و کنار یک شهر قدیمی اروپایی، شهری تاریک و ترسناک، در تکاپوی زنده ماندن هستند. نویسنده با تصویرسازی قوی و خلق فضایی رمزآلود، داستانی مسحورکننده را روایت و خواننده را تا انتها با خود همراه می‌کند.
در مصر باستان، تقویم، دوازده ماهِ سی روزه بود و سال ۳۶۰ روز داشت. مصری‌ها آن‌قدر باهوش بودند که بدانند هر سال شمسی ۳۶۵ روز است. آنها این اختلاف را با داستانی رفع و رجوع می‌کردند که در آن تُت، الهه‌ی خرد که سر لک‌لک داشت، در تاس‌بازی پنج روز از الهگان می‌برد و آن را به الهه‌ی شب و همین‌طور به مردم می‌داد. این پنج روز به هیچ کدام از ماه‌های مصری تعلق نداشتند و طوری بود که انگار خارج از زمان عادی بودند. آزتک‌ها هم که از تقویم مشابهی استفاده می‌کردند، پنج روز به روزهای سال اضافه می‌کردند ولی آنها را روزهای بدیمنی می‌دانستند و نام روزهای مرگ را روی آنها گذاشته بودند.
البته این روزها هیچ ربطی به کریسمس ندارند اما نویسنده، روزهای بین کریسمس و سال نو را دست‌مایه‌ی داستان خود قرار داده و روزهای مرگ را در این دوره در نظر گرفته است. بین این دو جشن شش روز فاصله است؛ اما این داستان در پنج روز اتفاق می‌افتد و شب سال نو به اوج خود می‌رسد.
