فلسفه تاریخ

کتاب "فلسفه تاریخ" که به "روش شناسی و تاریخ نگاری" آن می‌پردازد، اثری است متشکل از مجموعه مقالات که توسط "حسینعلی نوذری" گردآوری شده است.
مفهوم تأمل فلسفی درباره تاریخ و ماهیت آن چیزی بیش از یک تفسیر و برداشت است و برای نویسندگان مدرن راحت‌تر است که آن را شامل دو نوع اصلی بدانند. از یک سو، آنها فلسفه تاریخ را به معنای سنتی یا کلاسیک متمایز کرده‌اند که موضوع آن فرآیند تاریخی به‌عنوان یک کل است و هدف آن، به‌طور کلی، ارائه یک توضیح یا توضیح کلی از مسیر و جهتی است که توسط آن فرآیند طی شده است. از سوی دیگر، فلسفه تاریخ را به عنوان یک جستار درجه دوم مطرح کرده‌اند. در اینجا توجه نه بر توالی واقعی خود رویدادها، بلکه بر رویه‌ها و مقوله‌هایی متمرکز است که مورخان در نزدیک شدن به موضوع و درک مطالب استفاده می‌کنند. اولی، که اغلب از آن به عنوان فلسفه نظری تاریخ یاد می‌شود، سابقه‌ای طولانی و متنوع داشته است. دومی‌ که عموما به عنوان فلسفه انتقادی یا تحلیلی تاریخ شناخته می‌شود، در قرن بیستم به شهرت رسید.
گرچه موضوعات مطرح شده پیرامون "فلسفه تاریخ" در بحث انتقادی قرن بیستم جایگاه اصلی را به خود اختصاص دادند، اما تنها نمونه‌ای از موضوعاتی هستند که فیلسوفان تحلیلی تاریخ به آن توجه داشتند. مشکلات دیگری که توجه را به خود جلب کرد مربوط به آزادی و مسئولیت عوامل تاریخی، طبیعت و شرح وقایع تاریخی و نقش روایت در تاریخ بود. کتاب "فلسفه تاریخ" که به "روش شناسی و تاریخ نگاری" اختصاص دارد، شامل مقالاتی است که به گوشه‌ای از این مسائل می‌پردازد. رویکرد اتخاذ شده در این مقالات، نتایج قابل توجهی را به همراه داشته، که نور آشکاری را بر ویژگی‌های تحقیق تاریخی می‌افکند.