قطارباز

در خیلی از زبان ها و فرهنگ ها برای آدمی همچو من اسم مشخصی دارند. انگلیسی ها صدای شان می زنند trainspotter یا قطاریاب، فرانسوی ها از پسوند پاتوس به معنی بیماری استفاده می کنند و این جماعت را ferrovipathe یا مریض آهن می نامند. در زبان اردو به شان می گویند «ریل کی شیدایی» یا همان شیدای ریل. اما وقتی اینجا از قصدم برای این سفر با خبر شدند، مودب ترین شان «خل مشنگ » خطابم کرد.
-ازمتن کتاب-
قطار بازی سفری ریلی به دل تاریخ ایران و رویای راه آهن است. در حالی که مشاهدات مسافر امروزی در کنار خاطرات و اسناد تاریخی گذشتگان درباره ی تاسیس راه آهن نشانده شده تا شاید تصویری ترسیم شود از مسیری که برای تحقق این رویا پیموده شده است . قطار باز کندوکاوی است در تحقق یک رویا.