دو دستی

سال هاست که سفر می‌روم و می‌نویسم. در آغاز هر سفر، دوستانم و بسیاری از کسانی که کارهایم را دنبال می‌کنند از من می‌پرسند که مقصدم کجاست و من مقصدم را می‌گویم واکنش‌ها معمولاً متفاوت است. بعضی‌ها هیجان زده می‌شوند و می‌گویند که دوست دارند یک روز به آنجا بروند و خیلی‌ها هم سری تکان می‌دهند و برایم آرزوی موفقیت می‌کنند.
اما درباره ژاپن انگار جریان فرق می‌کند. تقریباً همه کسانی که به آنها می‌گویم عازم ژاپن هستم اول با تعجب می‌پرسند: «واقعاً؟»
و بلافاصله می‌گویند که چقدر دوست دارند درباره‌ی ژاپن بیشتر بدانند. خیلی از آنها اعتراف می‌کنند که بزرگ‌ترین آرزویشان دیدن ژاپن است.ش