من و دیگران – فلسفه را بچشیم

فرار از «ما» خیلی مشکل است: هریک از ما با این «ما» به دنیا آمده است و در آن شکل گرفته است. هر فرد عادت کرده مانند دیگران فکر کند، مانند دیگران عمل کند و با دیگران قاطی شود! گفتن «من» مانند یک بُرد است؛ مبارزه‌ای ضد «ما» که تمام عمر طول می‌کشد.

تا به حال از خودتان پرسیده‌اید بین «من و دیگران» چه تفاوت‌ها یا شباهت‌هایی وجود دارد؟ اصلاً چه اتفاقی می‌افتد که شما یا فرزندتان به چنین چیزهایی فکر می‌کنید؟ آیا ما می‌توانیم دیگران را از زندگی‌مان حذف کنیم و با هیچ‌کس در ارتباط نباشیم؟ در حقیقت، یک انسان فقط جسمش، یعنی بدنش نیست. یک انسان متشکل از افکار و احساساتش است. او هویت دارد. هوشمند است. می‌تواند حرف بزند. پیکر یک کودک آماده‌ی فراگیری انسان شدن است. ما انسان به دنیا نمی‌آییم؛ انسان می‌شویم: با دیگرانی که در اطراف‌مان هستند، با دیگرانی که با ما هستند.

برای مثال، کلارا برای توصیف بدنش می‌تواند در یک آینه نگاه کند. بله، در آینه می‌بیند که موهایش سیاه است و چشم‌هایش سبز. اما برای صفاتش، کلارا در دیگران نگاه می‌کند. او خودش را در دوستانش می‌بیند، در پدر و مادرش، معلم‌هایش و… این رفتار طبیعی است. وگرنه چطور می‌شود بدون دیگران در مورد خودمان نظر داشته باشیم؟ بدون دیگران چطور بفهمیم که آیا مهربانیم، بدجنسیم، حسودیم یا… بله، هریک از ما برای اینکه خودمان را بشناسیم باید از پل دیگران عبور کنیم.

تنها برای یک لحظه تصور کنید کودکی که از سنین کم به چنین مسائلی فکر می‌کند در طول زندگی به چه بینش ژرفی دست خواهد یافت. سپس دنیای بی‌نظیری را تصور کنید که ساخته‌ی چنین کودکانی است. حال باید از خودمان بپرسیم که «چرا چنین کودکی فرزند من نباشد؟»

مجموعه‌ی «فلسفه را بچشیم» به شیوه‌ای شیرین و به‌طور مستقیم، افکار جدیدی را در ذهن هر کودک و بزرگسالی ایجاد می‌کند یا به افراد کمک می‌کند به پرسش‌های مهمی که در ذهن دارند، بهتر فکر کنند.