مغز یک صفحه نمایش است

متن های این کتاب، از دو کتاب دو رژیم جنون و گپ و گفت ها گرفته شده و فرمی قطعه وار دارد. از اولی تمام مقالات سینمایی و از دومی متون فصل دومش را، که به سینما پرداخته، در این مجموعه آورده ایم. پیشاپیش واقفیم که این فرم از گزینش و مفصل بندی، این جرقه های آنی، جز در پرتو مطالعه ی آثار اصلی دلوز، و سنت نیچه ای اسپینوزایی پشت آن، ره به جایی نخواهد برد، چه بسا پروژه ی دامنه دار یک فیلسوف ذیل شعارهای خوش آهنگی چون پرتاب فکر، ساده سازی شده و به کتاب سازی صرف تقلیل یابد بی آن که تدقیقی در خصوص هستی شناسی و روش شناسی اش صورت گیرد و خط و ربط اصلی ترین اصطلاحات و مفاهیم نزد وی روشن شود. با این حال، کوششی است برای ترسیم برخی خطوط نو ورای نقدهای فاقد روشمندی، یا در بهترین حالت، جرگه ای، روانکاوانه یا فمینیستی. پس قسمی از آرای دلوز در مورد «اندیشه و تصویر» را نشانه رفته ایم و امیدواریم در کنار دیگر آثاری که از دلوز به فارسی برگردانده شده و می شوند، به ساخت فضایی برای امکان ها، بینش ها و اتصالات نو راه بریم؛ همان که دلوز «آفرینش شیوه ای جدید از طرح مسأله» می خواند. سه متن نخست، مقدمه هایی بس فشرده اند که دلوز بر دو کتاب سینمایی اش نوشته است و به عنوان مقدمه ای برای ورود به جهان ابداعی اش، تصویر حرکت و تصویر زمان، عمل می کنند؛ بعد به ترتیب، چهار نمونه از مهم ترین گفت وگوهای دلوز درباره ی سینما، بعضی پرسش ها یا کج فهمی های احتمالی درباره ی کار دلوز در سینما یک و سینما دو را تا حدی روشن می کنند.