دعوت به مراسم گردن‌زنی

ولادیمیر ناباکوف در بیست و دو آوریل 1899 در سنت پترزبورگ به دنیا آمد. پس از وقوع انقلاب بلشویکی در سال 1917 به همراه خانواده‌اش به شبه جزیره کریمه گریختند و سپس به اروپا تبعید شدند. ناباکوف در کالج ترینیتی کمبریج درس خواند و در 1922 در رشته ادبیات روسی و ادبیات فرانسه فارغ‌التحصیل شد. او پس از دو دهه زندگی در برلین و پاریس، در سال 1940 به ایالات متحده رفت و در آن‌جا حرفه ادبی درخشانش را به عنوان شاعر، رمان‌نویس، منتقد و مترجم دنبال کرد و همزمان در دانشگاه‌های استفورد، کورنل و هاروارد مشغول به تدریس شد. موفقیت تاریخی رمان لولیتا (1955) باعث شد تدریس را رها و خود را کاملا وقف نویسندگی کند. در سال 1961 ناباکوف به مونترو در آمریکا نقل مکان کرد و در 1977 همان‌جا در گذشت. ناباکوف تا زمان مرگش 18 رمان، 8 مجموعه داستان کوتاه، 7 کتاب شعر و 9 نمایشنامه منتشر کرد. «دعوت به مراسم گردن‌زنی» از مشهورترین آثار اوست. «دعوت به مراسم گردن زنی» همچون صدای ویولون در فضای تهی است. دنیای آن را به ترفندی می‌انگارد. پیرمردها شتابزده از آن به سمت ماجراهای عاشقانه محلی و زندگی عادی برمی‌گردند، بداندیش ها امی‌کوچک را خواهر لولیتا می‌پندارند، و مریدان ساحر وینی در آن دنیای گروتسک و مضحک آلوده به گناه همگانی بر آن پوزخند می‌زنند. ولی همان‌طور که نویسنده «گفتمانی در باب سایه‌ها» گفت: من چند خواننده می‌شناسم که از خواندنش از جا بپرند و موهای‌شان آشفته شود